ผมสงสัยว่าทำไมคนเราต้องทนอยู่กับอะไรที่ไม่ชัดเจนนานๆด้วยครับ

คือผมคุยกับคนหนึงมาสักพักแล้วครับ คุยตั้งแต่ต่างคนต่างโดนทิ้งมาครับ แล้วที่นี่พอคุยกันนานขึ้น มันก็ต้องมีความรู้สึกดีๆใช่มั้ยครับ ใช่ครับเค้าเข้ามาเติมเต็มสิ่งที่หล่นหายไปจาก แฟนเก่าผมครับ ซึ่งเราไปมาหาสู่กันบ่อยครับ เราสองคนเหมือนแฟนกันมากครับ แต่ไม่ใช่แฟน เค้ามีคนคุยหลายคนที่ไม่ใช่ผมคนเดียวครับ ซึ่งผมเผลอใจให้เค้าไปคนเดียว แล้วมีช่วงนึงครับเราก็คุยกันทะเลาะกันหนักเลยครับ แล้วเหมือนเค้าทำให้ผมรู้ว่าเค้าเลือกผมเค้ามีแค่ผมครับ แล้วผมเลยขอเค้าเป็นแฟน แต่เค้าก็ปฏิเสธผม บ้างครั้งผมก็อึดอัด บ้างครั้งผมก็คิดว่า เค้าอาจแค่อยากคุยกับผมเผื่อกำลังหาคนที่เค้าอยากอยู่ด้วยหรือเปล่า แต่บ้างครั้งเค้าทำเหมือนต้องการผม ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ บ้างทีก็อยากห่วง หวง เค้าแต่ไม่กล้าล้ำเส้นครับ อ่านอาจจะ งง หน่อยนะครับ ช่วยแนะนำทางผมที ว่าผมควรจะทำยังไงดี

...ผมลืมบอกก่อนน่านั้นปีกว่าน้องเคยจีบผมเตาะผมครับแต่ก็เคยคุยๆหายๆสักพักแล้วน้องก็ไปมีแฟน จนครั้งล่าสุด ผมโดนทิ้งมาผมเพ้อๆหน่อยๆได้สักสองสามวัน ก็รู้ว่านอกก็โดนทิ้งมาเหมือนกัน เราเลยได้กับมาคุยกันครับ